Dalej, głębiej – do postaci
Znam scenę od strony aktora. Wiem, jak wygląda praca z reżyserami i scenarzystami – tymi dobrymi i nie przejmującymi się swoimi obowiązkami. To, co zawsze boli moją artystyczną duszę, to brak możliwości eksploracji postaci. Tak zostało napisane, po co drążyć temat? A no po to, żeby przeżyć proces, zaskoczyć samego siebie postacią. Sebastian Buttny wie […]
Numer aktualnie jest zajęty. Prosimy spróbuj później
Kto z nas nie zna tego stanu, kiedy jedynym sensownym wyjściem z kołowrotka codziennych problemów wydają się objęcia Morfeusza?
Ten tłum robi bum
Powiem tak: wiecie, że ja z musicalami mam relację typu love-hate. A ten sponiewierał mnie emocjonalnie.
Umrzeć naprawdę
Gdzie będziemy gdy nas nie będzie? Recenzja spektaklu „I’m nowhere/Znikanie” z Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Pół żartem, pół serio
LGBT w polskim teatrze? Proszę bardzo.
Życie to jest teatr
“Jest blask, a za nią ciemność”. Z okazji 70. urodzin Krystyna Janda zdecydowała się napisać i wystawić specjalny monodram.
Może wódeczki?
Nie ma żartów. Zostało samo życie. [Recenzja „Wujaszka Wani” Teatr Ludowy w Krakowie]
Silna i zależna. Joanna d’Arc – historia „prawdziwa”
Jest to sztuka feministyczna, pełna silnych postaci kobiecych i niedorzecznych, obsesyjnie skupionych na swojej sile mężczyzn. [Recenzja „Dziewicy Orleańskiej” Teatr Narodowy w Mannheim]
Poznaj mój zły sen
Tak wygląda nigdy niespisana tragedia Franza K. [Recenzja „Pułapki” Teatr Dramatyczny]
Kłamstwo popłaca?
Każdy potrzebuje również odpoczynku po ciężkim tygodniu w pracy. Właśnie na taką okazję mogę ten tytuł polecić.[Recenzja „Kłamstewka” Teatr Kwadrat]